Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
naíonra
naipcín
nairciseas
náire
náireach
náiriú
naíscoil
náisiún
náisiúnach
náisiúnachas
náisiúnaí
náisiúnta
náisiúntacht
namhaid
naofa
naoi
naomh
naomhaithis
naomhóg
naomhú
naonúr
naoscach
naoscaire
náisiún fir1 na daoine go léir a chónaíonn in aon tír nó faoi aon rialtas le chéile; lucht aon chine
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
teagmháil nó cumarsáid nó aithne phearsanta; muintearas (idir dhaoine, náisiúin etc.); aithne a chur ar dhuine nó a bheith deas leis (duine a chaidreamh)
aontas stát nó náisiún a ritheann a ngnóthaí baile féin ach a ghníomhaíonn le chéile i gcúrsaí náisiúnta nó idirnáisiúnta (Stáit Aontaithe Mheiriceá, mar shampla); comhcheangal
idir náisiúin éagsúla nó a bhaineann leo (trádáil idirnáisiúnta)
ball de náisiún áirithe
a bhaineann le náisiún amháin; nádúrtha, deachroíoch
ballraíocht i náisiún áirithe; nádúr, deachroí
aon áit taobh amuigh de bhaile mór nó de chathair; aon talamh nó náisiún ar leith (an Fhrainc, an Spáinn - dhá thír san Eoraip); ceantar, réigiún (sa taobh tíre seo); talamh (i gcomórtas le farraige) (dul i dtír, rudaí a chur i dtír); tuath (ceol tíre; buachaill tíre)
