Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
mairnéalach
máirseáil
mairteoil
mairtíneach
mairtíreach
maise
maisitheoir
maisiú
maisiúil
maiste
maistín
máistir
máistreacht
maistreadh
maistreás
máistriúil
maiteach
maíteach
maith
maithe
maitheamh
maitheas
maithiúnas
Seans gur foirm é maisiú de:
maisigh »
maisiú fir maise a chur ar rud, breáthú, ornáidiú
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
piléar ina sheasamh díreach mar thaca nó mar mhaisiú ar fhoirgneamh; rannóg ingearach ar leathanach clóbhuailte (colún nuachtáin); liosta ingearach ainmneacha, figiúirí etc.; líne saighdiúirí
fabhar, oibleagáid (comaoin a chur ar dhuine, bheith faoi chomaoin aige); cúiteamh i bhfabhar (i gcomaoin a ndearna sé dom); maisiú, feabhas (comaoin ar scéimh seod); tabhartas, ofráil (comaoin Aifrinn)
cur in ord nó in eagar; cóiriú, maisiú trí sheoda, etc., a shuíomh i rud
fionnadh geal geimhridh na heasóige a úsáidtear mar mhaisiú ar róbaí tiarnaí, etc.
maisithe, ornáidithe, bróidnithe
gan chlúdach, gan mhaisiú (ar an talamh lom); tanaí (duine, ainmhí, lom); dlúth (bearrtha go lom); (ag cur nirt le haidiacht eile) (lom díreach, lom láithreach, lom dáiríre)
duine a dhéanann maisiú
cineál de chloch aoil chrua a thógann snas agus a úsáidtear le foirgnimh áirithe a mhaisiú (Déantar dealbha agus ornáidí áille as freisin)
sagart nó ministir a dhéanamh de dhuine i searmanas eaglaise; rí a chorónú; ordú, socrú; maisiú, cóiriú
maisiú
bratacha beaga chun maisithe
