Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
ruithne
rúitín
rum
rúm
rumpa
rún
rúnaí
rúnda
rúndiamhair
runga
rúnmhar
rúnsearc
ruóg
rúpach
rúpáil
Rúraíocht
rúscadh
rúspáil
ruta
rúta
rútáil
ruthag
-sa
rúnda aid3 diamhair, mistéireach, faoi rún ► rúndacht bain3
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
bronntanas rúnda do dhuine chun rud éigin mímhacánta nó neamhdhleathach a dhéanamh
cogarnach, caint rúnda a mbeadh drochúdar léi go minic
ceilt; áit nó poll rúnda; clúdach, clúid
rúnda, gan fhios
duine a dhéileálann le comhfhreagras agus le páipéir rúnda d'fhostóir, do ghnólacht, do roinn Rialtais, do chumann etc.
plean; córas gníomhaíochta; plean cleasach rúnda, mímhacánta ar uairibh
aonarach; cumhach; (le háit) scoite, aerach; rúnda (peaca uaigneach)
