Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
crágtha
craibeadán
craibhtéal
cráibhtheach
craic
cráic
cráiceachán
craiceáil
craiceálaí
craiceann
craiceanna
cráiceanna
craicneach
cráidh
craidhreacán
craidhstín
cráifeach
cráifeachán
cráifeachas
cráifeacht
cráiféal
cráifeog
cráifisc
craiceáil, v.t. & i. (pres. -álann; vn. ~ f, gs. -ála). 1. Crack. Rud a chraiceáil, to crack sth. 2. Drive crazy. Bheith ~te, to be cracked, (of person) to be crazy.
