Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
díospóid
díospóideach
díospóir
díospóireacht
diospróisiam
díot
díotach
díotáil
diotaisc
díotálach
díotálaí
díotálann
diotaram
díotchúiseamh
díotchúisigh
dioth
díoth
díothach
díothacht
díothachtach
díothaigh
diothain
díothaitheach
díotáil1, f. (gs. -ála, pl. -álacha). 1. vn. of díotáil2. 2. Indictment. ~ a dhéanamh ar dhuine, to indict, lay an indictment against, s.o. Bille díotála, bill of indictment. Ós leat an ~ ná hagair cáin, since the indictment rests with you do not sue for a penalty.
díotáil2, v.t. (pres. -álann). Indict. Duine a dhíotáil (i gcoir), to indict s.o. (for an offence). Dhíotáil sé é féin, he gave himself away.
díotáil3, v.t. & i. (pres. -álann; vn. ~ f, gs. -ála). 1. Progress, make gain. 2. (Of ship) Hold course.
RELATED MATCHES
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
