Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
oirircigh
oiris
oiriseach
oiriseamh
oiriúint
oiriúnach
oiriúnacht
oiriúnaigh
oiriúnaitheach
oiriúntas
oiriúnú
oirleach
oirmhidin
oirmhinneach
oirmhinnigh
oirneach
oirneachadh
oirneadh
oirnéal
oirnéaladh
oirnéalaí
oirnéis
oirní
oiriúnaigh could be a grammatical form of:
oiriúnach »
oiriúnaigh1, v.t. 1. Fit, adapt. Rudaí a oiriúnú dá chéile, to adapt things to each other. 2. Fit, Suit. Oiriúnaíonn an chulaith thú, the suit fits you. D’~ sin mise go breá, that suited me fine.
oiriúnaigh2, gsm. of oiriúnach.
PHRASES
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Oiriúnú ~a, behavioural adaptation.
