Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
rúrach
rúrachas
rúradh
Rúraíocht
rús
rúsc
rúscach
rúscadh
rúscaire
rúscam raindí
rúscán
ruspa
rúspa
rúspáil
ruta
rúta
rútáil
ruth
ruthag
ruthagach
ruthaill
S
sa
rúscadh could be a grammatical form of:
rúisc »
rúscadh, m. (gs. rúiscthe). 1. vn. of rúisc2. 2. Decortication. 3. Poking, stirring, shaking. ~ gríosaí, poking of embers. 4. Trouncing; rough handling. ~ (de bhata) a thabhairt do dhuine, to give s.o. a trouncing (with a stick). (Var. of 4: rúscáil f)
RELATED MATCHES
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
PHRASES
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
An choigilt a rúscadh, to rake out the ashes.
Crann a rúscadh, to bark a tree.
Pónairí a rúscadh, to shell beans.
Gríosach a rúscadh, to poke embers.
Níl sé ach ag rúscadh, he is only poking about.
Duine a rúscadh, to bash s.o. about.
