Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
srannta
sranntacha
sranntán
sraod
sraodbhalla
sraofach
sraoidín
sraoill
sraoilleach
sraoilleachán
sraoilleachas
sraoilleadh
sraoilleáil
sraoilleálaí
sraoilleamán
sraoilleán
sraoilleanna
sraoilleog
sraoillí
sraoilligh
sraoillín
sraoillíocht
sraoilliú
sraoill1, f. (gs. ~e, pl. ~eanna). 1. Ragged person; bedraggled person; sloven, slattern. ~ fir, mná, tattered, slovenly, man, woman. 2. Trail. ~ éadaigh, trailing, tattered, garment. ~ deataigh, trail of smoke. (Var: ~e m & f)
sraoill2, v.t. & i. 1. Lit: Flagellate, flog, scourge. 2. Tear apart. Bhí siad á ~eadh ag na madraí, they were being torn to pieces by the dogs. 3. Drag, trail. Rud a shraoilleadh leat, to drag sth. along. Ag ~eadh sa lathach, trailing in the mud. 4. Straggle; trudge, traipse. Tá siad ag ~eadh leo inár ndiaidh, they are straggling along after us.
