Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
sruball
srubh
srubhán
srúill
sruimle
sruimlí
srúir
sruith
sruithe
sruithleáil
sruithléann
srúllaí
srum
srumach
srúmáil
srúmálaí
srúsram
sruth
sruthach
sruthaí
sruthaigh
sruthail
sruthair
sruith1, s. (gs. & pl. ~e). 1. m. Lit: Elder; venerable, revered, person; sage. 2. f. Iron: Puny person.
sruith2, a1. Lit: Old, venerable. Seanóir ~, sage old man. (Var: ~eanda a3, ~eata a3)
RELATED MATCHES
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
