Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
breisiú
breisiúil
breisiúlacht
breisluach
bréiste
breisvoltaire
breith
breitheamh
breithghreamannach
breithiúnach
breithiúnaí
breithiúnas
breithlá
breithnigh
breithniú
bréithre
bréitse
bréitseach
bréitseáil
bréitsín
breo
breoch
breochloch
breitheamh, m. (gs. -thimh, pl. -thiúna). Judge. ~ dúiche, district justice. Dia ina bhreitheamh orm, as God is my judge. (Var: gs. & gpl. ~an, npl. ~ain)
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
An Breitheamh Ó Riain, Judge Ryan.
~ breithimh, judge’s bench; tribunal.
Is é breitheamh na héagóra a déarfadh sin, one would have to be judging unfairly to say that.
Má bhíonn an breitheamh ~ dó, if the judge is lenient with him.
~ breithimh, ollaimh, judge’s, professor’s, gown.
Breitheamh ~, strict judge.
