Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
bruitíneach
brúitíneach
brumaire
brúmhéadar
Brúnghluaisne
brúnn
brúnna
brus
brusaire
brusaireacht
brusanta
brúscadh
bruscán
brúscán
bruscar
bruscarnach
bruscarnaíl
brúsctha
brusghála
brúsóg
brúta
brútach
brutainn
brus, m. (gs. -uis). 1. Broken, crumbled, bits; dust. ~ a dhéanamh de rud, to crumble sth. ~ féir, cocháin, bits of hay, straw. ~ móna, crumbled turf. ~ luatha, scattering of ashes. Tá ~ plúir ar do mhuinchille, your sleeve is dusted with flour. Tá ~ féasóige air, he has a downy beard. 2. (In phrases) Rinne sé ~, he kicked up a dust. Déanfaidh sé ~ orainn, he will knock spots off us. Tá an-bhrus á dhéanamh ar an obair aige, he is really tearing into the work.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
