Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
cuidsúlach
cuifeach
cuifealán
cúig
cúigbhileach
cúigbhliantúil
cúigchodach
cúige
cúigeach
cúigeachas
cúigeadh
cuigéal
cuigealtasach
cuigeann
cúigeanna
cúigear
cuigearlach
cúigfhillte
cúigfhiúsach
cúigí
cúigidh
cúigigh
cúigín
cúige1, m. (gs. ~, pl. -gí). 1. Hist: One of five divisions of Ireland. Cúig cúigí na hÉireann, the five fifths, the whole, of Ireland. 2. Province. ~ Chonnacht, Laighean, Mumhan, Uladh, (the Province of) Connacht, Leinster, Munster, Ulster. (Var: f)
cúige2, var. gs. of cúig 1.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
~ as Cúige Mumhan, from Munster in the south.
Chuir siad ceithre cúigí Éireann ina cheann, they set the four provinces of Ireland against him.
~eadh dó an cúige, the province was given over to him.
~ cúige, provincial capital.
~ cúige, provincial king.
~ go Cúige Uladh, north to Ulster.
