Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
comhchairpéalach
comhcharadra
comhchasta
comhchathair
comhchealg
comhchealga
comhchealgaire
comhcheangail
comhcheangal
comhcheantrach
comhcheilg
comhchéim
comhchéimneach
comhchéimneacht
comhcheirtleán
comhcheol
comhchiall
comhchiallach
comhchiallachas
comhchiníoch
comhchiorclach
comhchiste
comhchlaon
Seans gur foirm é comhcheangail de:
comhcheangal »
comhcheangail1, v.t. & i. (vn. -al). 1. Bind, join, together; coalesce, combine. Rudaí a chomhcheangal, to join things together. Stáit a chomhcheangal, to confederate states. Páirtithe a chomhcheangal, to coalesce parties. Dúile a chomhcheangal, to combine elements. Smaointe a chomhcheangal, to associate ideas. Comhcheangal le cumann, to affiliate with a society. 2. Bheith ~te, to be muscle-bound.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
