Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
cron
crón
cróna(i)-
crónachan
cronadh
crónaeir
cronaí
cronaigh
crónaigh
crónaiméadar
crónaire
cronaitheach
crónán
crónánach
crónánaí
cronaoid
crónbhuí
cróndearg
crónfhear
crónghnéitheach
crónna
crónstaig
crónta
cronaigh, v.t. 1. Lit: Find fault with; correct, reprove. Ná ~ cléireach go grinn, do not rebuke a cleric sharply. 2. Notice absence of, miss. Chronaigh mé an leabhar ón tseilf, I noticed the book missing from the shelf. Chronaigh siad a n-athair, they missed their father. Cronaím uaim iad, I feel the want of them. 3. Overlook, bewitch. S.a. aicíd1.
