Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
eascair
eascairde
eascairdeas
eascairdiúil
eascaire
eascairt
eascal
eascann
éascanna
eascaoin
eascaoine
eascaoineas
eascar
eascara
eascaradach
eascaradas
eascartach
eascartha
eascarthach
éascas
eascateolaíocht
easclán
éasclíne
eascann, f. (gs. -ainne, npl. ~a, gpl. ~). 1. Eel. ~ abhann, freshwater eel. ~ choncair, mhara, conger eel. Lámh in earr eascainne, greim ar eireaball eascainne, a slippery hold; a precarious way of living. 2. Reptile, snake. ~ nimhe, poisonous snake. S.a. sleamhain1 1.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Tháinig an eascann as a ~, the eel uncoiled itself.
Eascann ~, twisting, slippery, eel.
~ eascainne, the wriggling of an eel.
Chomh ~ le heascann, le heireaball eascainne, as slippery as an eel.
Eascann ag ~ ar an talamh, an eel slithering along the ground.
