Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
fáinneáil
fainneal
fáinneán
fainnéirí
fáinneog
fáinneoir
fáinneoireacht
fáinnigh
fainnil
fáinniú
fainnligh
faíoch
faíomh
fair
fáir
fáirbre
fáirbreach
fairbrígh
fairceallach
fairche
fairchín
faircseoir
fáirdhreis
Seans gur foirm é fáinnigh de:
fáinneach »
fáinnigh1, v.t. & i. 1. Ring, encircle. 2. (Of day) Dawn. Tá an lá ag fáinniú, the day is dawning.
fáinnigh2, gsm. of fáinneach.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Fáinní bliantúla, annual rings (of trees).
Fáinní a dhéanamh in uisce, to make rings in water.
Tá fáinní dubha faoina shúile, he has dark rings round his eyes.
Bhí sé ag gearradh fáinní (le fearg), he was dancing about (in a rage).
Bhí a cuid gruaige ina fáinní aici, she had her hair in ringlets.
~ an lae, the break of day.
