Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
inscéalaíochta
inscne
inscneach
inscoilte
inscortha
inscríbhinn
inscríobh
inse
inseach
inseachas
inseacht
insealbhaigh
insealbhóir
insealbhú
inseamhnaigh
inseamhnaitheoir
inseamhnú
inseán
inseann
inseolta
inseoltacht
insí
insil
Seans gur foirm é inse de:
inis »
inse1, m. (gs. ~, pl. -sí). Hinge. Ar insí, on hinges, hinged.
inse2, f. (gs. ~, pl. -sí). 1. Inch, holm, water-meadow. Insí cnoc, grassy places (along streams, etc.) in hills. Tá féar go hinsí cnoc aige, he has all kinds of grazing, grass in plenty. 2 = inis1. (Var: pl. ~acha)
inse3, f = insint.
inse4 : inis1.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Rud a chasadh ar bior, ar inse, to turn sth. on a spit, on a hinge. (Of wheel)
~ trá a bhreith go hInse, carrying coals to Newcastle.
~ ar insí, hinged door(-leaf).
~ chun na hinse, transport to the island.
