Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
muster
muster-roll
mustiness
musty
mutability
mutable
mutation
mute
muted
muteness
mutilate
mutilation
mutineer
mutinous
mutiny
mutt
mutter
muttering
mutton
mutton-chop
mutton-head
mutual
mutuality
Tá iontráil i bhFoclóir Nua Béarla–Gaeilge i dtaobh
mute »
mute1 . I a. 1 Tostach, balbh. Jur: Mute of malice, balbh trí mhailís. To stand mute (of malice), tostadh le mailís. 2 Ling: a H mute, h balbh. b Mute consonant, consan múideach. II s. 1 (Pers.) a Balbhán m. b Sochraideach m fostaithe. c Th: Aisteoir balbh. 2 Ling: Múid f. 3 Mus: Maothadóir m.
mute2, v.tr. 1 Maolaím, plúchaim (glór). 2 Mus: Maothaím.
