Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
pitfall
pith
pit-head
pithecanthrope
pithiness
pithy
pitiable
pitiful
pitiless
pitman
pit-pat
pit-prop
pit-saw
pit-stall
pittance
pitted
pituitary
pity
pitying
pivot
pixie
placard
placate
Tá iontráil i bhFoclóir Nua Béarla–Gaeilge i dtaobh
pitiful »
pitiful, a. 1 Truach, bogchroíoch, maothchroíoch. 2 a It was pitiful to see him, chuirfeadh sé trua ort le bheith ag breathnú air. A pitiful person, truán m. b Pej: Bocht, suarach. ► pitifully, adv. 1 Go bogchroíoch. 2 a Go truamhéileach, etc. b Pej: Go suarach.
