Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
riar
riarachán
riaráiste
riartha
riarthach
riarthóir
riarthóireacht
riasc
riascach
riascacht
riascaire
riascánta
riascbhláth
riasclach
riascúil
riaspa
riast
riastach
riastáil
riastálaí
riastartha
riastradh
riata
riasc1, m. (gs. réisc, npl. ~a, gpl. ~). Marsh; bogland, moor. S.a. corr3 1, ulchabhán.
riasc2, m = riast.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Talamh, riasc, ~, cold ground, marsh.
Riasc ~, salt marsh, salting.
Ag maoscal trí riasc, wading, squelching, through a marsh.
An riasc a shaothrú, to reclaim the marshland.
~ réisc, short-eared owl.
