Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
sárshulfáit
sarsparail
sárstoc
sárthadhaill
sárthadhall
sárthadhlach
sárú
sás
sasafras
sásaí
sásaigh
sásamh
Sasanach
sásanna
sásar
sáslach
sásmhaireacht
sásmhar
sáspan
sásta
sástacht
sástaí
sástoilleadh
sás1, m. (gs. sáis, pl. ~anna). 1. Snare, trap, noose. ~ éin, bird-trap. 2. Device, contrivance; instrument, apparatus; means. ~ le ballaí a leagan, apparatus for knocking down walls. ~ le srian a chur le duine, a means of curbing s.o. Bhí ~ a dhéanta aige, he had the means to do it. 3. (Of person) Is é ~ a dhéanta é, he is the very man to do it. Ba mhaith an ~ scéil a insint é, he was well able to tell a story.
sás2, ~adh = sásaigh, sásamh.
