Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
saighdeoir
saighdeoireacht
saighdiúir
saighdiúireacht
saighdiúrtha
saighdte
saighe
saighead
saigheadmhar
saigheadóireacht
saighean
saighid
saighin
saighneáil
saighneán
saighneánta
saighneas
saighneoir
saighneoireacht
saighní
saightheach
sail
sáil
saighead, f. (gs. -ghde, npl. ~a, gpl. ~). 1. Arrow. ~ a scaoileadh, a chaitheamh, to shoot an arrow. S.a. bolg12. 2. Bolt, shaft; dart, pang. ~ ghealáin, bolt of lightning. ~a an ghrá, shafts of Cupid. ~ reatha, stitch in side from running. ~a an bháis, pangs of death. 3. Incitation. Chuir sé ~ den mhadra iontu, he set the dog at them.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
is saighead, bow and arrow.
~ saighead, quiver.
~ le saighead, shot with an arrow.
~ saighde, sleá, head of arrow, of spear.
Saighead, piléar, a dhiúracadh, to shoot an arrow, a bullet.
~ saighde, nock of arrow.
~ a chur ar shaighead, to wing an arrow.
Saighead gealáin, flash of lightning.
~ saighead, quiver.
~ saighde, arrow-head.
~ saighde, arrowhead.
~ saighead, shower of arrows.
Saighead a ~eadh, to loose an arrow.
~ duine (le saighead, le piléar, le piostal), the shooting of s.o. (with an arrow, with a bullet, with a pistol).
Sheol sé saighead air, he launched an arrow at him.
~ saighead, discharge of arrows.
