Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
sceimheal
sceimhealta
sceimhealtóir
scéimheanna
scéimhghearradh
sceimhil
scéimhiúil
sceimhle
sceimhleadh
sceimhleog
sceimhligh
sceimhlitheoir
sceimhlitheoireacht
sceimhliú
scéimire
scéimléaráid
scéimre
scéimreach
scéin
scéineachán
scéiniúil
scéiniúlacht
sceinm
Seans gur foirm é sceimhle de:
sceimheal »
sceimhle1, m. (gs. ~, pl. -mhealta). 1. Raid, foray, sudden incursion. Ar ~, on a raid. 2. Raiding, skirmishing, party. Lig sé sceimhealta scaoilte uaidh, he let loose his marauders.
sceimhle2, m. (gs. ~, pl. ~acha). 1. Terror. ~ a bheith ort, to be in a state of terror. ~ a chur ar dhuine, to terrorize s.o. Fuair siad ~, they went through a terrible ordeal. Tháinig ~ air, he became terrified. Chonaic mé ~, I saw, experienced, terror. 2. (In phrases) ~ ocrais, raging hunger. Tá ~ chun an tsaoil air, he is a very worldly man. Is é an ~ é; níl aon ~ ach é, he is a holy terror. ~ (den teanga) a thabhairt do dhuine, to give s.o. a severe rating.
sceimhle3, ~acha : sceimheal.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
~ bacánach, daingean, uilíoch, sádráilte, úll is cuas, moirtíse is tionúir, rabóide, rothlach, sceimhle, hinge, immovable, universal, soldered, ball and socket, mortise and tenon, rabbet, rotatory, flange, joint.
