Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
spoken
spokeshave
spokesman
spokewise
spoliation
spondaic
spondee
sponge
sponge off
sponge out
sponge-bag
sponge-cake
sponge-cloth
sponger
sponginess
sponging
spongy
sponsion
sponson
sponsor
spontaneity
spontaneous
spontaneousness
Tá iontráil i bhFoclóir Nua Béarla–Gaeilge i dtaobh
sponge »
sponge1, s. 1 Spúinse m, múscán m. To throw up the sponge, stríocadh, loiceadh. 2 Cu: Spúinse m. 3 (Pers.) Stocaire m, diúgaire m.
sponge2, s. To give sth. a sponge, spúinse a chuimilt do rud.
sponge3 . 1 v.tr. a Spúinseálaim, glanaim le spúinse. b To sponge a dinner, dinnéar a fháil le súmaireacht. To sponge drink from s.o., bearradh óil a bhaint de dhuine. 2 v.i. To sponge on s.o., stocaireacht a dhéanamh ar dhuine; duine a chrú, a dhiúgadh. To sponge on s.o. for drinks, bheith ag stocaireacht óil ó dhuine.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN ENGLISH—IRISH DICTIONARY
ABAIRTÍ
IN ENGLISH—IRISH DICTIONARY
To moisten a rag, a sponge, with . . ., ceirt, spúinse, a fhliuchadh i ...
To soak a sponge, spúinse a líonadh (d'uisce).
A sponging person, diúgaire m.
