Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
sramaide
sramaíocht
sramshúileach
sramtha
srán
srang
srang-
srann
srannach
srannaire
srannán
srannánach
srannfach
srannta
sranntacha
sranntán
sraod
sraodbhalla
sraofach
sraoidín
sraoill
sraoilleach
sraoilleachán
srann1, f. (gs. -ainne, npl. ~a, gpl. ~). 1. Snore. ~ a ligean, a tharraingt, to snore. Tá sé ina shrann chodlata, he is fast asleep. 2. Snort. ~ feirge, snort of anger. 3. Rushing, humming, sound. ~ ghaoithe, sough of wind.
srann2, v.i. (vn. ~adh m, gs. ~ta). 1. Snore. 2. Snort. 3. Wheeze; (of wind) sough, sigh.
