Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
tionóisceach
tionól
tionólann
tionónta
tionóntacht
tionóntán
tionscadal
tionscain
tionscaint
tionscal
tionscantach
tionscantóir
tionscla
tionsclach
tionsclaí
tionsclaigh
tionsclaíoch
tionsclaíocht
tionsclamh
tionsclóir
tionsclú
tionscnach
tionscnaigh
tionscain, v.t. & i. (pres. -cnaíonn, vn. -cnamh, pp. -anta). 1. Begin, originate; initiate; establish. Rud a thionscnamh, to start, give rise to, sth. Bille, gnás, a thionscnamh, to introduce a bill, a custom. Fiosrúchán a thionscnamh, to institute an inquiry. Is ann a thionscain siad, it was there they originated. Thionscain gáire orthu, they started to laugh. 2. Contrive, attempt. Gach cleas dár thionscain sé, every trick he tried. Gach olc dárbh fhéidir a thionscnamh, every evil that could be contrived. (Var: tionscail)
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
~ réime nua, setting-up of new regime.
~ conartha, initiation of agreement.
~ imeachtaí, institution of proceedings.
~ oifigiúil institiúide, formal opening of institution.
Fuair mé ~ air, I got an idea of it, caught a glimpse of it.
