4.7 Séimhítear an túschonsan de ghnáth nuair atá an t-ainmfhocal nó an t-ainm briathartha faoi réir ag an réamhfhocal ar: ar bhád; ar bhealach; ar bhord (= ar thábla); ar chaoi; ar chor ar bith; ar chuntar; ar dheis; ar dhóigh (= ar shlí); ar dhul amach; ar fhaitíos; ar fheabhas; ar mhodh; ar shiúl (= imithe); ar theacht abhaile dom.

4.8 Ní shéimhítear an túschonsan sna cásanna seo thíos:

• i bhfrásaí den sórt seo a leanas nuair a chuireann siad staid in iúl: ar bith; ar bogadh; ar buile; ar cois (= ar siúl); ar crochadh; ar díol; ar dóigh (= ar fheabhas); ar doimhne; ar fad; ar fáil; ar fán; ar fiuchadh; ar forbhás (= corrach); ar fónamh; ar fuaidreamh; ar gor; ar maos; ar meisce; ar seachrán; ar siúl (= á dhéanamh; tosaithe); ar tarraingt; ar tiús; ar triomú

• sna habairtí seo mura bhfuil an t-ainmfhocal á cháiliú (suíomh ginearálta a bhíonn i gceist de ghnáth):

  Gan cháiliú	Ach le cáiliú
  ar barr	ar bharr an tí
  ar cairde (= gan airgead síos)	ar chairde fada
  ar colbha	ar cholbha na leapa
  ar corr	ar chorr an bhoird
  ar deireadh	ar dheireadh an bháid
  ar muir	ar Mhuir Meann
  ar tír	ar thír na hÉireann
  ar tosach	ar thosach an tslua

• sna frásaí seo d'ainneoin an t-ainmfhocal a bheith cáilithe: ar ball [beag]; ar béal maidine; ar bord [loinge]

Ní shéimhítear an dara mír de na réamhfhocail chomhshuite seo: ar feadh; ar fud; ar son; ar tí.

Graiméar Gaeilge na mBráithre Críostaí (An Gúm, 1999)