Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
bros
brosaire
brosánta
broscán
broscar
brosna
brosnach
brostaigh
brostaitheach
brostaitheoir
brot
brotainn
broth
brothall
brothallach
brothladh
brú
bruach
bruachadaíl
bruachaire
bruachaireacht
bruachalán
bruachán
brostaigh, v.t. & i. (vn. -tú m, gs. -ithe). 1. Hasten, urge. Duine a bhrostú, to urge s.o. to get a move on. Brostaíonn airc intleacht, necessity is the mother of invention. 2. Hurry. Bhrostaigh siad chun siúil, they hurried away. ~ (thú féin); ~ ort, hurry up. (Var: broslaigh, brosnaigh)
PHRASES
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Ag brostú fhear na ~e, rushing a man who is already hard-pressed.
