Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
díleáigh
díleáite
díleáiteacht
díleann
dileanna
díleanna(cha)
díleanta
díleas
dileatant
dileatantacht
díleighis
diléin
dilghrách
díligh
dilín
dílinn
dílis
díliú
dílleachta
dílleachtach
dílleachtacht
dílleachtlann
dilleoir
díleas1, m. (gs. & npl. -lis, gpl. ~). 1. Personal property. A dhílis, my dear, my treasure. 2. Special attribute.
díleas2 = dílis1.
RELATED MATCHES
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
PHRASES
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
~ dílis, proper name, noun.
An rud is ~ do dhuine, what rightfully belongs to, pertains to, s.o.
A oidhre ~, his lawful heir.
Mac ~ Dé, the true son of God.
Ainm ~, proper name; proper noun.
Airgead ~, bonn, ~, genuine silver, coin.
Tá an chruach ~, steel is true.
Bheith ~ do rud, to be loyal to sth.
Tá sé ~ dá ghnó, he sticks to his business.
Mura mbeadh sé chomh ~ don ól, if he were not such a persistent drinker.
~ go bás, faithful unto death.
A ceann dubh ~, her dear dark head.
Bheith fabhrach, dílis, do rud, to be favourable, faithful, to sth.
~acht dílis do rud, to remain faithful to sth.
~ dílis, landed estate.
Dílis go ~, truly faithful.
Mo mhuirnín dílis, my dearly beloved, my own true love.
1. ~ dílis, dlisteanach, rightful, lawful, heir.
Sheas siad go dílis dá dtír, they stood loyally by their country.
Díleas ~ d’fhear poirt, what is cast up (by the sea) may be given over to the man ashore.
