Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
saighdiúrtha
saighdte
saighe
saighead
saigheadmhar
saigheadóireacht
saighean
saighid
saighin
saighneáil
saighneán
saighneánta
saighneas
saighneoir
saighneoireacht
saighní
saightheach
sail
sáil
sailbhe
sáilchaite
sailcheacht
sailchearnach
saighid, v.t. (pres. -ghdeann, vn. -ghdeadh). 1. Incite, provoke. Duine a shaighdeadh (le rud a dhéanamh), to incite s.o. (to do sth.). Saighdeadh faoi dhuine, to provoke, aggravate, s.o. Ná bígí ag saighdeadh leis mar sin, don’t keep teasing him like that. Shaighid sé an madra iontu, he set the dog at them. 2. Spear, pierce.
PHRASES
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
~ saighde, sleá, head of arrow, of spear.
~ saighde, nock of arrow.
Ag muinniú agus ag saighdeadh an ghasúir, urging and inciting the boy (to mischief).
~ saighde, arrow-head.
~ saighde, arrowhead.
