Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
aiteal
aiteall
aiteann
aiteas
áiteoireacht
áith
aitheanta
aitheantas
aitheasc
aithinne
aithint
aithis
aithne
aithnid
aithnidiúil
aithreachas
aithrí
aithríoch
aithris
aithriúil
áitithe
áititheach
áititheoir
aitheantas fir1 aithne (dul in aitheantas ar dhuine); lamháil (duais aitheantais)
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
a bhfuil aitheantas faighte aige nó a bhfuil glactha leis
céannacht duine nó ruda a bheith agat toisc gur bhuail tú leis cheana; aitheantas a thabhairt do (ní aithníonn sé a ghaolta feasta); idirdhealú (aithint idir an mhaith agus an t-olc); brath, mothú (d'aithin sé go raibh fearg orm)
duine aitheantais (fear aithnide dom)
briathar aitheantais nó aicmithe (is é féin atá ann; ní hé Brian é; dá mba mise thú; ní hionann iad; ní gorm atá sé; an cnoc is airde is é is fuaire; ní liomsa é; is amárach a thiocfaidh sé; ní go réidh a scar sé leis; ó d'imigh tú is ea a tharlaigh sé; ní den dream sin mé; an gloine é? is ea)
comhartha nó marc aitheantais; comhartha ballraíochta nó céime; seó, radharch, feic (ná déan suaitheantas díot féin; bhí suaitheantas daoine ann)
