Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
artach
artaire
árthach
artola
arú
arúil
as
éadan
asáitiú
asal
asarlaí
ásc
ascaill
ascar
asclán
asfalt
aslonnú
asma
aspairín
aspal
aspalóid
asparagas
asplanád
éadan fir1 aghaidh, an chuid den aghaidh os cionn na súl; aghaidh aon ruda, dromchla réidh; tóin (éadan bairille); ceann (éadan boird, dhá éadan an halla) ► in éadan in aghaidh nó i gcoinne (snámh in éadan an tsrutha) ► as éadan ceann ar cheann; i ndiaidh a chéile go tapa; le chéile (ag ól as éadan, maraíodh iad as éadan)
