Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
bean
beangán
beangú
beann
beannach
beannacht
beannachtach
beannaíocht
beannaithe
beannaitheoir
beannú
beár
béar
bearach
bearbóir
bearna
bearnas
bearnú
bearradh
bearrán
bearránach
bearrthóir
beannaigh could be a grammatical form of:
beannach »
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
dea-ghuí do dhuine; seirbhís eaglasta ina mbeannaítear an pobal
naomhú; beannacht a chur ar dhuine nó ar rud; a dhéanamh naofa nó beannaithe (ag beannú na habhlainne); focal nó geáitse muintearais a chur le duine (ní bheannódh sé dom)
sagart atá ina bhall de chaibidil ardeaglais na deoise; ball d'oird bheannaithe áirithe
cur ar leith le húsáid i gcomhair cúraimí naofa (eaglais a choisreacan); fíor na croise a ghearradh, beannú (uisce coisricthe; coisric thú féin)
a bhaineann le Dia, cosúil le Dia; naofa, beannaithe
mothú nó léiriú áthais roimh dhuine (chuir sé fáilte roimhe); focal nó beannú áthais
díol tairbhe nó luacha (is fiú £100 é; ní fiú dada é; níorbh fhiú é a rá); a oiread is (níl fiú na mbróg air; go fiú na pingine; gan fiú beannú dúinn); (mar dob ) (níl sé leathlán fiú; fiú amháin dá mbeinn ann)
focal chun beannú do dhaoine
áilleacht, breáthacht; iompar (b'olc an mhaise dó gan beannú dúinn)
rud beannaithe; coróin; leabhar, móid shollúnta (mar a thugtar i gcúirt dlí); mallacht, eascaine (mionnaí móra)
naomhaithe, beannaithe; atá ina naomh (Pádraig Naofa); cráifeach, diaganta (duine naofa); a bhaineann go speisialta le hadhradh Dé (áit naofa)
beannú, a dhéanamh naofa
duine a thugann turas i bhfad i gcéin ar áit bheannaithe
mí-úsáid ar rud nó áit bheannaithe, ar nós briseadh isteach in eaglais agus rudaí beannaithe a ghoid nó a bhriseadh
pearsa in ord beannaithe a bhfuil údarás aige seirbhísí eaglasta agus sacraimintí a riar; duine den chléir, ministir
áit naofa; an chuid is beannaithe d'eaglais nó de theampall
