Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
briogadh
briogáid
briogún
bríomhar
brionglóid
brionglóideach
brionnach
brionnú
briosc
briosca
brioscán
brioscarnach
briota
briotach
bris
briseadh
brisleach
briste
bríste
bristeoir
brístín
bró
brionnaigh could be a grammatical form of:
brionnach »
RELATED MATCHES
IN AN FOCLÓIR BEAG
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
brionnú
brionnú, (airgead etc.) a chóipéail go neamhdhleathach
dúnadh céarach nó luaidhe a chuirtear ar cháipéis mar chruthú gur fíorcháipéis í agus nach brionnaithe atá sí, nó ar rud ar bith ionas nach féidir é a oscailt gan an dúnadh a bhriseadh; marc, iarsma (d'fhág an aicíd a séala air)
