Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
concas
conchró
conduchtadh
conduchtaire
confach
confadh
cóngar
cóngas
conláisteach
conlán
conlú
connadh
connailbhe
cónocht
cónra
conradh
conraitheoir
conrós
consaeit
consairtín
consal
consan
cóngar fir1 gaireacht (bheith i gcóngar áite); comharsanacht (ar na cóngair); aicearra (an cóngar abhaile); gontacht (cainte); fearas úsáideach, áis (cóngair tí, oibre) ► cóngarach aid1 ► cóngaracht bain3
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
imeall, scéimh (bruach abhann, bruach aille, bruach cathrach); cóngaracht (ar bhruach cogaidh); at (tá bruach ar mo shúil)
chuig, go, go dtí (ag dul don Spáinn); chun cóngaracht nó gaol a léiriú (gar don áit, is mac dom é); ar láimh, i leith (tabhair, taispeáin, dó é; bheith dílis, go maith, do dhuine); le briathra géillte (d'umhlaigh sé, bheannaigh sé, dó; ná géill dó); gan bhriathar (bia don ocrach, Nollaig faoi mhaise daoibh); le haidiachtaí (is breá duit é; b'fhíor dó é; is cuma duit); gan an chopail (duitse é seo); le linn (ag teacht abhaile dom; sa chomhrá dúinn) do + a4 , a5 = dá2 ,3 ; do + an = don; do + ar = dar3 ; do + ár2 = dár1 ; do + ar3 = dár2
giorracht, cóngaracht (i bhfoisceacht míle den áit)
cóngaracht (i ngaireacht míle dom)
cóngar, cóngaracht (i ngaobhar na háite)
easpa faid, giorra (giorracht saoil); gan mórán achair (i ngiorracht aimsire); cóngaracht (i ngiorracht do rud)
