Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
cainéal
caingean
cáinmheas
cainneann
cainníocht
cáinteach
caint
cáinteoir
caintiú
cáipéis
caipín
caipiteal
caipitiúil
caipitleachas
cairb
cairbín
cairbreach
cairde
cairdeagan
cairdeas
cairdiach
cairdín
caint bain2 rud nó focail a deirtear; labhairt; guth (d'aithin mé a chaint); abairt, rá (tá cainteanna deasa aige); comhrá (dul chun cainte le duine); aitheasc; óráid (cé a thug an chaint aréir?); ráiteas (is é do chaint féin é); ráfla, iomrá (níl ann ach caint; caint san aer) ► cainteach aid1 ► cainteoir fir3
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
cainteoir amaideach
géaraithe, faobhraithe; snoite, snasta (cainteoir líofa)
duine mantach; cainteoir balbh
