Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
do-earráide
dofheicthe
doghrainn
dogma
dogmach
dóib
dóibeáil
doic
doicheall
doicheallach
doicheallú
doichte
doiciméad
doiciúil
dóid
dóigh
dóighiúil
doilbh
doilbhir
doiléir
doiligh
doilíos
dóibh could be a grammatical form of:
do »
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
mar, cosúil le (amhail an t-éan i gcrann, amhail is béas dóibh)
foras ina gcuireann daoine airgead le coinneáil slán dóibh
umar lataí d'ainmhithe i gcró chun bia a thabhairt dóibh ann
mír a chuirtear le focal a chríochnaíonn ar chonsan nó ghuta leathan chun béim a chur air (ár gcapallna, ár bpáistí beagana, thugamarna dóibh é)
rud a chur á dhéanamh (d'ordaigh sé dóibh dul abhaile); leagan amach nó síos (ní hé sin a d'ordaigh an dochtúir dom); ceapadh (mar a d'ordaigh Dia dúinn); moladh (ní ordóinn duit a leithéid); aithne, ceangal (rud a dhéanamh ar ordú duine, le hordú ó dhuine); staid, bail (tá an t-eallach in ordú maith)
muid, focal a úsáideann daoine agus iad ag tagairt dóibh féin; iolra ar mé
bealach, bóthar (ag siúl na slí; ar mo shlí abhaile) treo (tar an tslí seo); turas (is fada an tslí é); spás (níl slí san áit dóibh); modh, dóigh (slí bheatha; ar shlí, ar aon slí); eagar ceart (slí a chur ar shábh)
glasra a bhfuil cosa fada ramhra air (a choinnítear ó sholas na gréine chun go mbeidís geal in ionad a bheith glas mar is dual dóibh)
