Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
doire
doirnín
doirseach
doirseoir
doirteadh
doirteal
do-ite
dóite
dóiteán
dóithín
dol
dól
dola
doladh
dólámhach
dólás
doleigheasta
doléite
dollar
dolúbtha
domhain
domhan
domhanda
dóite could be a grammatical form of:
dóigh »
dóite aid3 tar éis a dhó, loiscthe; seargtha, críon (seanduine dóite); dian, géar (is dóite an scéal é); tuirseach, bailithe (bheith dóite de rud) ► dóiteacht bain3
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
tar éis bailiú a bheith déanta air; bruite, dóite (de rud)
fuílleach atá fágtha de rud dóite nó ídithe (cnámhóg ghuail)
an fuíoll a fhanann tar éis gual, adhmad, móin, etc. a bheith dóite amach
pianmhar, gan a bheith ar fónamh (cos thinn, súile tinne); cráite (tá mo chroí tinn dóite); breoite (tá sé tinn sa leaba)
