Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
puth
puthaíl
putóg
rá
rábach
rábaire
rabairne
rabhadh
rabhán
rabharta
rabhcán
rabhlaer
rabhlaí
rabhlóg
rabhnáilte
raca
ráca
rácáil
racán
ráchairt
rachmall
rachmas
racht
rabhadh fir1 fógra faire, fainic
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
gléas a thugann rabhadh (aláram tine, clog aláraim)
rabhadh, foláireamh; aire (fainic thú féin)
glaoch amach go hard agus go soiléir (rud a fhógairt ón altóir); dearbhú go poiblí (cogadh a fhógairt); poibliú (earraí a fhógairt); ordú, bagairt (duine a fhógairt as an teach); rabhadh (is maith an aire an fhógairt)
scéala bolscaireachta a dhéantar nó a thaispeántar go poiblí (fógra cruinnithe); rabhadh (fógraí bóthair); comhartha, clár nó póstaer nó a leithéid a mbeadh eolas scríofa air (fógra siopa; clár fógraí)
ordú; rabhadh fógra
teach ard ar an gcósta agus solas ann mar threoir nó mar rabhadh do loingeas
