Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
bréagtha
breáichte
breall
bréall
breallach
breallaire
breallaireacht
breallán
breallánta
breallántacht
breallmhéarach
breallóg
breallógacht
breallúil
brealsún
brealsúnacht
bréan
bréanadas
bréanchlúmh
bréanla
bréanlach
bréanlus
bréanmhóin
breallán, m. (gs. & npl. -áin, gpl. ~).1. Ragged person. 2. Blunderer, fool. 3. (pl.) Rags; scraps. 4. Bot:~ léana, yellow loosestrife. 5 = breallach1. (Var:breallachán, breallamán)
