Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
cúldearg
cúldoras
cúldubh
cúlduilleog
cúléist
cúléisteoir
cúlfhéachaint
cúlfhiacail
cúlfhilleadh
cúlghabhálach
cúlghair
cúlghairm
cúlgharda
cúlghearr
cúlghearradh
cúlghearrthóir
cúlghluaiseacht
cúlghreim
cúliarann
cúliomaire
cúliompaigh
cúlionad
cúl-ligtheoir
cúlfhiacail, f. (gs. ~e, pl. -cla). Back-tooth; grinder, molar. Tá a chúlfhiacla curtha (go maith) aige, he is a good age, no chicken. D’ainneoin a chúlfhiacla, in spite of him. Cuir faoi do chúlfhiacail é, chew it; ponder on it. Coinnigh an méid sin faoi do chúlfhiacla, keep that to yourself. Tháinig sé leis aniar óna chúlfhiacla, he put quite a sting into it.
