Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
claochlaitheach
claochlóir
claochlú
claochmaigh
claodach
claoidh
claoidht-
claoine
claon
claon-
claonach
claonachas
claonadh
claonaí
claonairde
claonamharc
claonán
claonas
claonasach
claonbheart
claonbheartach
claonbhreith
claonbhreitheach
claoine could be a grammatical form of:
claon »
claoine. 1. f. (gs. ~). (a) Inclination, slant. (b) (With chun, le) Tendency (towards); partiality (for). (c) Evil inclination; perversity. 2. gsf. & comp. of claon2.
