Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
cróig
cróigeánta
croigear
croílár
croíleacán
croíléis
croíléiseach
cróilí
cróilinn
cróilíocht
croílobhadh
croim-
croime
croiméal
croiméalach
croimeasc
cróimiam
cróimil
cróine
cróinéir
cróineolaí
cróineolaíoch
cróineolaíocht
cróilí1, m. (gs. ~). 1. Bed-ridden state; disablement, infirmity. Bheith i g~ an bháis, to be on one’s death-bed. An ~ atá ina chnámha, the infirmity in his bones. 2. Staggers. Chuir sé ~ ann le buille de bhata, he staggered him with a blow of a stick.
cróilí2, a3. Bed-ridden; disabled, infirm. (Var: ~och, cróilithe, cróilitheach a1)
