Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
dócmhainneach
dócmhainneacht
docrach
doctúir
dócúl
dócúlach
dócúlacht
dod
dodach
dodaire
dodaireacht
dódh
dodhaing
do-dhaingnithe
do-dhaoine
dódheachúil
dódheachúlach
dódhéagmó
dodhealaithe
dodhealbhach
dodhéanta
dodhéantacht
dodhearmadta
dod1, m. (gs. doid). 1. Sullenness, anger. Bheith, dul, le ~, to be in, get into, a huff. Tá ~ air, he is in the sulks. 2. Restiveness. Beithíoch a chur le ~, to make an animal restive. 3. Tá an oíche ag dul chun doid, it is getting to be a violent night.
dod2 = do do : do1.
