Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
foirnigh
foirnis
foirseadh
fóirstean
fóirsteanach
fóirsteanacht
fóirstin(t)
foirteagal
foirtéim
fóirthe
fóirthin(t)
foirtil
foirtile
foirtiún
fóis
fóisc
foisce
foisceacht
foiscealach
fóisciún
foiseach
fóiseach
foiseachadh
foirteagal, m. (gs. -ail). 1 = foirceadal. 2. (In phrase) ~ a chur ar, (thaibhse, an diabhal), to command, address (a ghost, the devil) in God’s name. (Var: foirteacal)
