Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
neamhghlórmhar
neamhghnách
neamhghnaitheach
neamhghnéasach
neamhghníomh
neamhghníomhach
neamhghníomhaíocht
neamhghnóthach
neamhghoilliúnach
neamhghramadúil
neamhghrámhar
neamhghrástúil
neamhghrinn
neamhiarmhairt
neamhiarmhartach
neamhidéalach
neamh-idirghabháil
neamhimleor
neamhimníoch
neamh-inaistrithe
neamh-infheidhme
neamhinmhe
neamhinniúil
neamhghnóthach, a1. Unoccupied, idle; not busy, slack. Bheith ~, to have little, nothing, to do. Má tá tú ~, if you are unoccupied; if you are not busy. An t-am is neamhghnóthaí sa bhliain, the slackest time of the year. (Var: neamhghnoitheach)
