Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
pladar
plaga(i)-
plagaclás
plagaiséir
plághadh
pláibistéir
pláibistéireacht
plaic
plaicide
plaicín
plaid
pláige
pláigh
pláighiúil
plainc
plaincéad
pláinéad
pláinéadach
pláinéid
plainín
plains(n)eog
pláiseog
plaisíobaíocht
plaic1, f. (gs. ~e, pl. ~eanna). Plaque.
plaic2, f. (gs. ~e, pl. ~eanna). 1. Large bite, mouthful. ~ a bhaint as rud, to take a large bite out of sth. 2 = pluc1.
plaic3 = plac1.
