Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
pragmatachas
práib
práibeach
práibeachán
práibeacht
práibeanna
práibthe
práinn
práinneach
praip
práip
praipe
práisc
praisce
práisceáil
práisceálaí
práiscín
práisciúil
praiseach
praiseachán
praiséidimiam
práisín
praisleach
práinn1, f. (gs. ~e, pl. ~eacha). Hurry, rush; urgent need, exigency. Tá ~ leis, it is urgent. Má tá ~ ort, if you are pressed for time. Níl ~ orm leis, I am not in a hurry with it. Bheith i b~ ruda, to be in urgent need of sth. ~ oibre, rush of work. Ar uair na ~e, in an exigency, in a time of emergency. (Var:práidhinn)
práinn2, f. (gs. ~e). Liking, fondness; pride, delight. ~ a bheith agat i rud, as rud, to be fond of sth.; to take pride in sth. Is mór an phráinn atá aige ina mhac, he thinks the world of his son. ~ a chur i rud, to take a liking to sth.
