Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
raife
raiféin
raifia
raifil
raifleáil
ráifleáil
ráifléis
ráig
ráigí
raigín
ráigíocht
rail
ráil
railí
raille
ráille
railleach
railleog
raillimín
raillíocht
railliúnach
railse
railsí
ráig, f. (gs. ~e, pl. ~eanna). Sudden rush; sudden outbreak; fit, bout, attack. ~ a thabhairt amach, to dash out, to sally forth. ~ reatha, sudden spurt. ~ ruathair, mad rush. ~ feirge, fit of anger. Tháinig ~ air, he flew into a rage. ~ thinnis, bout of illness. ~ bhruitíní, outbreak of measles. ~ bháistí, ~ de mhúr, sudden shower. De ~, suddenly, hurriedly, with a rush. (Var:raig)
