Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
rafar
ráfla
ráflach
ráfláil
ráflálaí
rafta
raftán
raga
ragáille
ragaim
ragaíoch
ragaire
ragaireacht
ragairne
ragairneach
ragairneálaí
raghaidh
ragobair
ragú
ragús
ráib
ráibéad
ráibeáil
raga, m. (gs. ~, pl. ~í). 1. Worthless person or thing. ~ fir, mná, useless man, woman. ~ éisc, worthless fish. 2. Worthlessness, dissipation. Dul chun ~, to go to the bad.
